ΥΨΗΛΑΝΤΑΙ - ΚΟΜΝΗΝΟΙ
''...Εγώ δε είμαι Κομνηνός όχι από γραμμή αρσενική η οποία έχει ολότελα εκλείψει αλλά από γραμμή θηλυκή και είναι αποδεκτό σήμερα στην Ευρώπη το να ονομάζεται δηλαδή κάποιος με το γένος και το πατρικό και το μητρικό του.''
Αθανάσιος Κομνηνός-Υψηλάντης, Εκκλησιαστικών και Πολιτικών των εις Δώδεκα, ήτοι τα μετά την άλωσιν (1453-1789), Βιβλίον Η', σελ. 8
Πηγή:
Εκκλησιαστικών και Πολιτικών των εις Δώδεκα, ήτοι τα μετά την άλωσιν (1453-1789), Αθανάσιου Κομνηνού-Υψηλάντου, Βιβλίον Η' Θ' Ι' (Εκ Χειρογράφου Ανεκδότου της Ιεράς Μονής του Σινά), Εκδίδοντος Αρχιμ. Γερμανού Αφθονίδου Σιναΐτου, Εν Κωνσταντινουπόλει, Τυπογραφείο Ι.Α. Βρετού, σελ. 8-11, 1870.
Το γεγονός ότι οι Υψηλάντες κατάγονται από τους Κομνηνούς μαρτυρεί επίσης και ο Τραπεζούντιος Ιερομόναχος Παρθένιος Μεταξόπουλος και Αρχιμανδρίτης της βασιλικής μονής της Παναγίας του Σουμελά βασιζόμενος στο χειρόγραφο του Νικόδημου εκ Κολχίδος. (Νικόδημος Κολχίδος, Ιστορ. Σουμελά φυλ. 44 Αριθ. 3)
Η Θεία και Ιερά Ακολουθία των Οσίων και Θεοφόρων Πατέρων ημών Βαρνάβα και Σωφρονίου των εξ Αθηνών, και του Ιερού Χριστοφόρου, των εν Μελά όρει ασκησάντων, ψαλλομένη τη δεκατή ογδόη του Αυγούστου Μηνός. Και εν τω καιρώ των φθοροποιών ακρίδων. Εν η και η Ιερά Ιστορία της Βασιλικής Μονής του Σουμελά, Βίος τε και Πολιτεία των άνωθεν Οσίων Πατέρων, και περί ης ο Ευαγγελιστής Λουκάς ιστόρησε Σεβασμίας Τρίτης Εικόνος της Θεοτόκου, όθεν τε και όπως εις το του Μελά όρος μετηνέχθη. Συντεθείσα μεν παρά του Σοφωτάτου Διδασκάλου κυρίου Νεοφύτου Ιεροδιακόνου Πελοποννησίου του Καυσοκαλυβίτου, εις απλήν διάλεκτον, τύποις δε πρώτον εκδοθείσα, ηγουμονεύοντος του Πανοσιωτάτου και Σεβασμιωτάτου Πατρός Αγίου καθηγουμένου της εν τω Μελά όρει κειμένης Ιεράς Σεβασμίας Βασιλικής τε και Πατριαρχικής μεγίστης Μονής της Υπεραγίας Θεοτόκου, Παναγίας του Σουμελά, Κυρίου Χριστοφόρου και Αγίου Σκευοφύλακος κυρίου Δαμιανού. Εμμελεί δε και σπουδή και συνδρομή του εκ της αυτής Μονής Παρθενίου Αρχιμανδρίτου Τραπεζουντίου του Μεταξουπούλου, παρ' ου συντεθείσα και η εν Συνόψει Ιστορία του βασιλείου της περιφήμου Τραπεζούντος, Εν Λειψία της Σαξονίας: Εν έτει αψοε' (1775), Ιστορικόν της Τραπεζούντος σελ. 62, Εν Τυπογραφεία Βιλγέλμου Γοττλώβ Σόμμερ.